Στην δεύτερη συνεδρίαση αναπτύχθηκαν τα θέματα: Χημεία και Βιωσιμότητα από το όζον στην ολοκληρωμένη πολιτική προϊόντων (Μιχάλης Μοδινός), οι εξελίξεις στην επιστήμη της χημείας, όπως η πράσινη χημεία, και πως αυτές αποτελούν βασικό παράγοντα για την επίτευξη των στόχων της Βιώσιμης ανάπτυξης στη Χημική Βιομηχανία (Παναγιώτης Σκαρλάτος), Η Πράσινη Ενέργεια (Ξενοφών Βερύκιος) βασική αρχή της Πράσινης Χημείας και Πράσινης Χημικής Τεχνολογίας που αναφέρεται στη παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και Πράσινες Τεχνολογίες (Αναστάσιος Ζουμπούλης).
Στην τρίτη και Τετάρτη συνεδρίαση παρουσιάστηκαν εργασίες που αναλύθηκαν οι 12 αρχές της πράσινης Χημείας, η εφαρμογή τους στην βιομηχανία και την συμβολή τους στην Βιωσιμότητα. Δείχθηκε ότι με τη Πράσινη Χημεία μπορούμε να πετύχουμε την μείωση των τοξικών χημικών παραγώγων στο περιβάλλον (Τριαντάφυλλος Αλμπάνης), την ελαχιστοποίηση των αποβλήτων στη βιομηχανία (Ευάγγελος Διαμαντόπουλος), την αξιολόγηση του κινδύνου των υλικών (Απόστολος Μαρούλης), η κατάλυση και οι νέες τεχνικές , όπως η μικροκυματική ακτινοβολία και οι υπέρηχοι, είναι βασικά εργαλεία της Πράσινης Χημείας για την παραγωγή κατά τρόπο Βιώσιμο προϊόντων καθημερινής χρήσης από ανανεώσιμες πρώτες ύλες.
Η πέμπτη συνεδρίαση αφιερώθηκε στην εκπαίδευση όπου παρουσιάστηκε η σκοπιμότητα εισαγωγής της Πράσινης Χημείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, πως έχει εισαχθεί στα διάφορα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, τι έχει γίνει στην Ελλάδα και ποιες είναι οι προοπτικές.
Επίσης παρουσιάστηκαν 28 αναρτημένες εργασίες (poster) σε όλα τα παραπάνω πεδία και δόθηκε η ευκαιρία οι σύνεδροι να συζητήσουν με τους συγγραφείς καθόλη τη διάρκεια του Συμποσίου ενώ υπήρχε και χρόνος για δημόσια συζήτηση.
Το Συμπόσιο έκλεισε με ένα Στρογγυλό Τραπέζι με θέμα Βιωσιμότητα και Πράσινη Χημεία όπου υπήρχαν σύντομες εισηγήσεις και ακολούθησε συζήτηση.
Συμπεράσματα.
Η Πράσινη Χημεία δεν είναι νέος κλάδος της Χημείας. Είναι ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης της παραγωγής χημικών προϊόντων τα οποία χρειάζεται η κοινωνία.
Η παραπάνω αντιμετώπιση είναι η Πρόληψη με στόχο τη μείωση τοξικών και επικίνδυνων ουσιών και αποβλήτων εν γένει στα διάφορα στάδια παραγωγής των χημικών προϊόντων πράγμα που επιτυγχάνεται με την εφαρμογή των καινοτομιών που εισάγει η Πράσινη Χημεία. Τις καινοτομίες της Πράσινης Χημείας εκματελεύεται η Χημική Μηχανική δημιουργώντας ς έξυπνες λύσεις τις οποίες υιοθετεί η Βιομηχανία διότι της προσφέρουν μείωση των αποβλήτων και τοξικών ουσιών στο περιβάλλον και μείωση του κόστους παραγωγής.
Η Πράσινη Χημεία είναι πολύ-επιστημιονική και απαιτείται η συνεργασία πολλών επιστημονικών κλάδων για την επίτευξη του στόχου που είναι η Βιωσιμότητα.
Η επίτευξη των στόχων της Πράσινης Χημείας βασίζεται σε 12 επιστημονικές αρχές και αντιμετωπίζει προβλήματα που τέθηκαν στη Διάσκεψη του Ρίο για την Βιωσιμότητα όπως το Κλίμα (Μετατροπή του διοξειδίου του άνθρακα από απόβλητο σε βασική πρώτη ύλη), τη παραγωγή ενέργειας (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας), τη παραγωγή τροφής (εξειδικευμένα μη τοξικά γεωργικά φάρμακα για βιώσιμη γεωργία), Ανανεώσιμες πρώτες ύλες, Μείωση τοξικών ουσιών στο περιβάλλον.
Η Πράσινη Χημεία στηρίζεται στο τρίγωνο Κοινωνία-Οικονομία-Περιβάλλον και προωθεί τις αρχές της Βιωσιμότητας
Η μελλοντική ανάπτυξη της Πράσινης Χημείας πρέπει να γίνει στον άξονα Εκπαίδευση-Έρευνα-Βιομηχανία-Κοινωνία και η Πολιτεία πρέπει να στηρίξει την ανάπτυξη αυτή όπως έχει γίνει στις ΗΠΑ, σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε πολλές άλλες χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο.
